Τα παιδιά του σχολείου μας παρακολούθησαν στις 9 Νοεμβρίου 2018 την Θεατρική Παράσταση “Ειρήνη του Αριστοφάνη”.
Λίγα λόγια για το έργο:
Οι θεοί έχουν σιχαθεί τους ανθρώπους λόγω των πολέμων και τους εγκαταλείπουν στην μοίρα τους να αφανιστούν. Ο Τρυγαίος ο Αθηναίος, ένας ειρηνόφιλος αμπελουργός προσπαθεί να πετάξει στον ουρανό πάνω σε ένα σκαθάρι (που το ταΐζει κοπριές και ακαθαρσίες για να μεγαλώσει) ώστε να βρει τον Δία και να τον παρακαλέσει να σταματήσει τον πόλεμο.
Στον Όλυμπο βρίσκει μόνο τον Ερμή, ο οποίος του αποκαλύπτει ότι ο Πόλεμος φυλάκισε την Ειρήνη σε μια σκοτεινή σπηλιά, την είσοδο της οποίας έφραξε μ’ έναν τεράστιο, αμετακίνητο βράχο. Ο Τρυγαίος μετά από πολλές περιπέτειες και με την βοήθεια των θεατών καταφέρνει να ελευθερώσει την Ειρήνη και να την φέρει πίσω στην ανθρωπότητα.
Ώσπου όμως να εδραιώσει οριστικά την Ειρήνη στον τόπο, απ το σπίτι του παρελαύνουν διάφοροι τύποι. Πολεμοκάπηλοι (οπλουργοί, ψευτομάντεις, συκοφάντες και δημαγωγοί) που προσπαθούν να ξαναφυλακίσουν την Ειρήνη, αλλά και αγρότες, τεχνίτες, δρεπανουργοί και άνθρωποι του μόχθου και της δουλειάς και ειρηνόφιλοι, που προσπαθούν με κάθε τρόπο να διαφυλάξουν και να προστατεύσουν την Ειρήνη για να ζήσουν τίμια και με ηρεμία.
Το έργο γράφτηκε από τον Αριστοφάνη κατά την διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου, το 421 π.Χ., σε χρόνο που όλοι γνώριζαν ότι οι αντιμαχόμενες πλευρές θα οδηγούνταν σε συμβιβασμό. Η κωμωδία αυτή είναι ένα εορταστικό έργο, το οποίο χαιρετίζει την επικείμενη περίοδο ειρήνης.
Εκπαιδευτικός στόχος της παραστάσης
Η παραστάση επιτυγχάνει τη διαπαιδαγώγηση των μικρών θεατών μέσα από ένα πλούσιο σε διδακτικά μηνύματα κείμενο και την ψυχαγωγία τους, μέσα από μια μοντέρνα διασκευή και σκηνοθετική προσέγγιση.
Στόχος του έργου είναι η διδαχή της σπουδαιότητας της ειρήνης και της δημοκρατίας, σε αντιδιαστολή με την φρίκη του πολέμουκαι τα δεινά που επισύρει. Με εύστοχο τρόπο γίνεται αναφορά στη σημερινή δραματική κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα αλλά και σε εμπόλεμες ζώνες. Όλα αυτά πάντα με τρόπο που σέβεται τον παιδικό ψυχισμό και δίχως να ξεφεύγει από τα όρια του εκπαιδευτικού